02 mei 2022

Geen idee waar ik aan begon πŸ€”

Goeie morgen op deze mooie morgen. Vanuit bed overdenk ik de afgelopen maand...
Eigenlijk had ik geen idee waar ik aan zou beginnen deze reis. Ik wist dat ik nog eens verder weg wilde fietsen. En ik wilde altijd al eens naar de Camarque.  Ik wist dat zuid Frankrijk ver was en ik wist dat er heuvels zouden komen. 
Het was in 1 woord een geweldigmooieonvergetelijke  ervaring.
Wat een prachtige natuur... de dieren, de koeien die me aanstaarden, overstekende egels, een slang, zwanen in de rivier en vliegende roofvogels hoog in de lucht. Het steeds groener wordende landschap, de heuvels, de dalen, de luchten, de telkens weer veranderende rivier, de watervallen en sluizen, de bruggen. De goede fietspaden, de gravelweggetjes, de landbouw graspaden,  het koolzaad, de gele brem, het groene graan. De korenbloemen en de klaprozen. De dorpjes, de kerken, de kastelen en mooie huizen. De steden ook.
De ontmoetingen met de Franse mensen, de cultuur, de heerlijke bedden, de gastvrij gedekte tafel, de behulpzame mensen langs de weg.
De appjes, telefoontjes en ander soort berichtjes vanuit Nederland.
De kracht van mijn lijf en benen ook. Het doorzettingsvermogen bij haast niet te trotseren storm tegen en bijna niet te nemen hellingen. Het regelmatige gevoel van verbazing dat dit zomaar kan!
1750 km ver van huis gefietst.
26 dagen en nachten onderweg

En nu ben ik hier... Een oase van rust op het platteland van de Camarque.
Of ik nog eens zo'n reis ga maken? Dat weet ik nog niet. 
Wat ik wel weet is dat ik deze maand voor geen goud had willen missen.

"Wat is het beste advies dat je ooit kreeg" stond er op een bankje langs de weg, een van de eerste dagen.
Ik heb hier onderweg regelmatig over nagedacht.
Een heel goed advies (of eigenlijk een opmerking) kwam van mijn ouders vroeger. Als jij iets in je kop hebt, dan krijgt niemand het er nog uit! 
Eigenlijk zeiden ze dat als ik eenmaal iets echt wilde, dat ik dat dan ook zou, kon en ging doen!
Verder heb ik in mijn leven heeeeeel veeeeeel goede adviezen gekregen. Ik heb er heeeel veeel niet opgevolgd. (ook vast een aantal wel). Wel heb ik ze allemaal aangehoord en ze meegenomen in mijn uiteindelijke beslissingen.
Mijn  beste advies voor mezelf is: Droom je mooiste leven en probeer die vervolgens zonder angst en vol (zelf) vertrouwen te leven. πŸ’•

01 mei 2022

Eerste dag in de Camarque πŸ˜€

Goeie morgen Camarque ☀️
Best goed geslapen met een gekneusde rib (ik hing te ver over het zadel, om te kijken of er nog genoeg lucht in de band zat) en verbrandde lippen (van de dagelijkse zon op mijn gezicht). 
Nu aan t ontbijt in het ochtend zonnetje van de Camarque. Het is hier zomers!! Straks een bak koffie op het terras, dan de fiets fixen en daarna kijken waar en hoe ik de komende dagen en nachten door ga doorbrengen.
Na het vinden en plakken van de gaatjes en het oppompen van de band knalde hij weer. 😳 Ik geef het op.
Dit enorme gat is niet meer te dichten. Ik kan mezelf inmiddels wel weer een professionele bandenplakster noemen. πŸ™‚ Met een blaar van het pompen.
Gelukkig had ik gister al een heel eind van de Camarque in de rondte gefietst.🀣
En daarbij is het hier al mooi.
Nu is het wachten op de hulptroepen.
De Airbenb die ik vanaf dinsdag met Bert heb geregeld is nu leeg, ik kan er al in en ze willen me wel ophalen.
Dan kan ik me daar alvast installeren.
Zo lijkt alles weer goed geregeld.
Met fiets en al op de plek voor komende week aangekomen.
Mijn trekkende zwervers bestaan is voorlopig ten einde.

Laatste schone kleding aangetrokken en direct de wasmachine aangezet.
Wat kan ik daar blij van worden.
Een oase van rust hier. Ik hoef nog ff nergens heen. 

En zonder fiets is dat ook niet echt een optie trouwens de Camarque is erg groot!!

30 april 2022

De "mistral" is me gunstig gezind

Alleraardigste mensen weer.  Een prachtig, groot, oud Frans huis met stenen treden naar de eerste verdieping. Een oase van Franse sfeer in de tuin en 3 droppies van kleinkinderen die al hun best doen om school Engels te spreken. De tweeling van 12 ging met hun ouders op de fiets van Istanbul naar Bretagne,  toen ze 2 jaar waren 😳.
Vandaag langs Avignon. Ik vermoed dat ik de bekende brug niet ga zien, omdat ik net van de andere kant kom.
Link naar: Sur le pont
En dan natuurlijk deze... Een geweldig romantische serie op tv. jaren geleden.

Tijd om op te staan πŸ™‚. Vandaag of misschien morgen fiets ik door de Camarque. Het is nog heel wat km's dus ik zal zien waar ik vanavond land.
Ik heb Avignon links laten liggen.
De wind is best hard vandaag en de goede kant op. Ik wordt zo'n beetje de Camarque ingeblazen.
En om nou over de grote weg de Camarque in te gaan dat vertikte ik. Dus zo snel mogelijk een binnen weggetje genomen.
De binnen wegen werden kleiner en kleiner. Vogels, paarden, koeien, beverratten van alles liep, kroop en vloog voorbij. Echt genieten de eerste tijd. En toen wist ik het niet meer en Google maps blijkbaar ook niet. "Truus" riep maar wat...
Rechtdoor, ga terug, over 100 meter links af,  keer om... Je zou bijna ruzie met haar krijgen. 
Door de karrepaden naar een bruggetje leek de uitweg uit het Camarque "doolhof". Maar Google maps loopt flink achter... Dat bruggetje is nog van vroegere tijden. Geen doorkomen meer aan.
En... Lekke band no 3. Achter... Op een behoorlijk verlaten gravelpad. Eerst maar eens een crapefruit want het water was inmiddels op.
3 gasten op de fiets uit Lyon schoten te hulp. Het duurde ff maar toen leek alles weer okΓ©.
😏 Er is niks irritanter dan een langzaam leeglopende achterband op een gravelroad als gatenkaas...
Deze weg (zie foto) was nog goed te noemen.
Dus... Pompen, keihard fietsen, dan langzaam om de kuilen fietsen, dan weer pompen enzoenzoenzo. En dan ook nog een dikke bui op de kop.
En ja hoor, eindelijk in de buurt van de camping... Dicht tot half mei. Ik was er al bang voor.  Dit is duidelijk een "geluksdag".  😳
De halve Camarque heb ik reeds rondgefietst, de paarden en de flamingo's zien vliegen, en na 106 km vond ik een heel leuk appartementen complex.
waar ik mijn tent op mocht zetten.
Met 100 meter verderop een eet tentje. Dus nu eerst pizza en een biertje πŸ˜€ en dan slapen. Uitslapen!
Morgen weer een dag πŸ™‚
Het maffe is dat ik eigenlijk uiterst relaxt onder alles ben gebleven.
Met in mijn hoofd iets van... Wat is het ergste dat kan gebeuren. Het was niet koud en niet gevaarlijk, nog lang niet donker en ik had dus alle tijd.



29 april 2022

Warme dagen naar het zuiden

Prettige camping en een paar fietsers uit MΓΌnchen naast me. 
Het geurt en kleurt van de bloemen aan de andere kant van het muurtje. Net als vaak langs de weg trouwens.
Met mijn fiets als uitdragerij πŸ€”(volgens Bert) ga ik weer verder en verder.
Hier rond Avignon gaat het weer goed met het begin en eind van de fietspaden. Om te zorgen dat er geen ander verkeer op de paden komt zijn er hekjes geplaatst. Die staan echter vaak zo dicht naar elkaar toe, dat ik steeds bang ben dat de slaapzak van vroeger er achter blijft hangen. Dus rem ik telkens af. Zodat ik in geval van.. niet kilometers terugschiet.
Bellen met mijn zussie, bij iets wat op een soort van "Bleu Lagoon" lijkt. Echt leuk het contact hier en daar met vrienden en familie 😘
En toen viel hij om... Tot nu toe zet ik de fiets tegen een bankje, boom of hek als ik pauze wil. De weg was lang en vrij eentonig langs de rivier die hier meer op een kanaal leek. Steeds meer industrie ook hier. Nu wilde ik al heel lang pauze, maar er was geen boom, paal of bank te bekennen. 
Dan is de slaapzak als een soort stootkussen wel erg handig.
En dan de laatste km's voor vandaag naar een "warm shower" gezin voor Avignon.
Niet thuis... Eerst maar eens wat drinken dan in het dorp.
Het is half 4 dus nog tijd genoeg.
Ze zijn met de kleinkinderen in Avignon. Maar de poort is open en de tuinstoel zit prima. Ik vermaak me wel een uurtje hier in deze Franse oase. πŸ˜€

28 april 2022

Lekke band no. 2

Wat een mazzel weer dat ik op een veldje met fietsers stond op een nogal drukke camping. Vanmorgen was ik vroeg wakker na een heerlijk nachtje in mijn nog nieuwe tent. Ik wilde de camping op tijd af, ergens rustig een broodje eten, weg van de commercie en ver fietsen vandaag. Mijn fiets leek wel kilo's zwaarder geworden bij het verlaten van de plek. En ja hoor, lekke achterband. Terug naar het kampeer veldje en gelijk kwam een Franse moeder me helpen fixen. Ze is met 2 kinderen en een vriendin met 3 kinderen met tentjes een stuk langs de Rhone aan het fietsen. Hele onderneming! Zij vinden mij stoer en ik vind hun stoer πŸ™‚. Nog ff een bakkie thee met ze gedronken en een uurtje later weer op pad. 

De band is goed maar t lijkt of mijn achterwiel steeds van het padje af wil en de versnellingen gaan ook niet meer zoals het hoort. De rem staat strak maar werkt gelukkig nog...
Het fietst wat ongemakkelijk en vooral een heuvel of brug is lastiger te nemen nu.
De Japanse duizendknoop doet het hier trouwens ook best goed  😏
Na zo'n 2 uurtjes en meerdere korte stops om naar het achterwiel te kijken...(waar ik verder dus niks mee opschoot 😳) eerst maar eens koffie op terras waar iedereen al aan de lunch zat. Gewapend met tips via de telefoon vanuit Nederland, een paar Franse fiets mannen van de lunch afgehaald (ze aten salade, dus het kon toch niet kouder worden) om te helpen. Het wiel staat nu recht als nooit tevoren  πŸ˜€
Hoe blij kunnen een telefoontje en een paar helpende handen je maken!!
Regelmatig over de Rhone via steeds ander soort bruggen. Straks heb ik de Camarque bereikt... Ik ben benieuwd hoe ik me dan voel. Dan is het klaar...het lijkt me een rare gewaarwording... Dan sta ik daar, en dan?
Verder weer langs mooie dorpen. Onderweg vraag ik me wel eens af of het aan gewicht scheelt als ik een fles water leegdrink. Of is het enkel gewicht verplaatsing?
En langs de kerncentrale ergens langs de Rhone. Wat een joekels... Enorm 😳
Wat alle nummers op het bord van de "via Rhona" betekenen weet ik eigenlijk niet, maar meestal, soms met een klein stuk verkeerd en dus weer terug, (meestal dan stijl omhoog of omlaag) gaat het de goede kant op en kom ik steeds dichter bij de Camarque.
ff boodschappen doen, stukje over de grote weg, tent opzetten, douchen, eten, rondje camping, gesprekje met vooral Hollanders  en er is alweer de dag voorbij. De tijd vliegt en ik, na de haperende start,  ook weer vandaag πŸ˜€

27 april 2022

De " Via Rhona" op koningsdag

De kleur is oranje 
Dat past bij de dag 
Mis ik het, Koningsdag in Nederland? Nee... Vandaag fiets ik langs de RhΓ΄ne, de groene weg naar het zuiden. Nah... Het is wel leuk ff de contacten met Nederland vandaag.πŸ™‚
Ik volg de zon en de bordjes van de "via RhΓ΄ne" die hier goed zijn aangegeven.
Het gaat allemaal weer wonderbaarlijk goed! Wat een geweldige ervaring. Zowel het fietsen, als het steeds wisselende landschap, als de mensen die ik ontmoet.
Het is verassend als ik in de avond ergens aankom. Telkens een andere belevenis. Het zien en horen hoe mensen leven, het samen aan tafel, in de avond als in de ochtend. Het is steeds weer anders, gezellig en boeiend.
En de kilometers rollen weer onder mijn wielen weg. Regelmatig verbaasd het me dat ik hier in Zuid Frankrijk aan de Rhone fiets... Dat dat gewoon kan blijkbaar als je maar lang genoeg doorfietst.
Vandaag deed de Strava zijn werk niet. Naja eigenlijk doet Strava het steeds prima. Bij vertrek zet ik hem aan en bij aankomst, op de plek voor de nacht, zet ik hem uit. Tussendoor kijk ik wel eens hoeveel km. er op staat. Nu stond hij op 82 toen ik het genoeg vond voor de dag, met een paar km. verderop de camping. Bij het uitzetten ging er iets mis blijkbaar. Niks aan te doen.
Maar dus na zo'n 83 km een camping gevonden, aan de Rhône natuurlijk. Voor het eerst een overnachting op een toeristische plek...campers, caravans en een hele rij hutjes bijna aan elkaar geregen, dan kunnen er veel mensen op en kan er veel verdiend worden op een kleine oppervlakte 😏. Niet echt mijn ding... veel Hollanders ook, dat is dan wel weer ff leuk!
Tussen de hutjes en caravans een paar veldjes voor fietsers met tent. Gezinnetjes met kleine kinderen. (Frankrijk heeft vakantie). Het dorpje is aardig en de patat op terras van een lokaal cafeetje achteraf lekker.
Ff langs de Spar voor ontbijt en chips voor vanavond mjammie
Het is minstens 3 weken terug dat ik chips at.
En ik geloof nooit dat het koud gaat worden vannacht.