Vanmorgen ontbeten met de camping buren uit Akersloot in hun verwarmde voortent. (Dat kwam goed uit want mijn natte handdoek stond stijf van de vorst.)
Aardige mensen van wie dochter, schoonzoon en kleinkinderen al jaren in deze contreien wonen. Daarna weer vol goede zin op pad.
Blijkbaar helpt het, want ze lijken het te hebben opgegeven en protesteren bijna niet meer. Niet bij het opstarten van de dag en ook niet na een pauze.
Mijn linker duim heeft het het zwaarst... schakelen van 1ste naar 2de naar 3de versnelling. Dat is bijna niet te doen. Een scheurtje net naast mijn duimnagel, wil door het regelmatig moeten schakelen maar niet over gaan. (Oké af en toe knauw ik eraan, dat versnelt het genezingsproces blijkbaar ook niet).
Volgens Google maps is het van hier naar Nooitgedacht 613 km. En 1 dag fietsen. 😳 Volgens de Strava ben ik al dik 900 km van huis. En inmiddels 15 dagen.
Heel wat aardige dorpen ben ik al doorgekomen, met telkens weer andere soorten en maten kerken en kerkjes. Hier slaan de kerkklokken net 12 uur. Tijd om wat te eten en drinken.
Flinke heuvels zijn nog ff een dingetje... Lopen, fietsen en op adem komen, kijkend over de velden, wisselen zich af. En toch kom ik nog steeds boven.
😊 Ennnn.... T is geweldig om zo te kunnen reizen. Door de nu nog groene "fields of gold" in wording.
Link naar: Fields of gold
Het leven is goed op het Frans heuvelland!
Vannacht slaap ik in een oude caravan bij een hippy commune boven op de heuvel.
Het is echt leuk, al die verschillende slaapplekken. Super dat je al zo ver bent!
BeantwoordenVerwijderen