Wat een mazzel weer dat ik op een veldje met fietsers stond op een nogal drukke camping. Vanmorgen was ik vroeg wakker na een heerlijk nachtje in mijn nog nieuwe tent. Ik wilde de camping op tijd af, ergens rustig een broodje eten, weg van de commercie en ver fietsen vandaag. Mijn fiets leek wel kilo's zwaarder geworden bij het verlaten van de plek. En ja hoor, lekke achterband. Terug naar het kampeer veldje en gelijk kwam een Franse moeder me helpen fixen. Ze is met 2 kinderen en een vriendin met 3 kinderen met tentjes een stuk langs de Rhone aan het fietsen. Hele onderneming! Zij vinden mij stoer en ik vind hun stoer 🙂. Nog ff een bakkie thee met ze gedronken en een uurtje later weer op pad.
De band is goed maar t lijkt of mijn achterwiel steeds van het padje af wil en de versnellingen gaan ook niet meer zoals het hoort. De rem staat strak maar werkt gelukkig nog...
Het fietst wat ongemakkelijk en vooral een heuvel of brug is lastiger te nemen nu.
De Japanse duizendknoop doet het hier trouwens ook best goed 😏
Na zo'n 2 uurtjes en meerdere korte stops om naar het achterwiel te kijken...(waar ik verder dus niks mee opschoot 😳) eerst maar eens koffie op terras waar iedereen al aan de lunch zat. Gewapend met tips via de telefoon vanuit Nederland, een paar Franse fiets mannen van de lunch afgehaald (ze aten salade, dus het kon toch niet kouder worden) om te helpen. Het wiel staat nu recht als nooit tevoren 😀
Hoe blij kunnen een telefoontje en een paar helpende handen je maken!!
Regelmatig over de Rhone via steeds ander soort bruggen. Straks heb ik de Camarque bereikt... Ik ben benieuwd hoe ik me dan voel. Dan is het klaar...het lijkt me een rare gewaarwording... Dan sta ik daar, en dan?
Verder weer langs mooie dorpen. Onderweg vraag ik me wel eens af of het aan gewicht scheelt als ik een fles water leegdrink. Of is het enkel gewicht verplaatsing?
En langs de kerncentrale ergens langs de Rhone. Wat een joekels... Enorm 😳
Wat alle nummers op het bord van de "via Rhona" betekenen weet ik eigenlijk niet, maar meestal, soms met een klein stuk verkeerd en dus weer terug, (meestal dan stijl omhoog of omlaag) gaat het de goede kant op en kom ik steeds dichter bij de Camarque.
ff boodschappen doen, stukje over de grote weg, tent opzetten, douchen, eten, rondje camping, gesprekje met vooral Hollanders en er is alweer de dag voorbij. De tijd vliegt en ik, na de haperende start, ook weer vandaag 😀
Stoer, stoerder, stoerst! Alleen of niet, met of zonder kinderen, op een racefiets of met een niet-uitgelijnd achterwiel: ik vind het allemaal even geweldig! Petje af. 🤠
BeantwoordenVerwijderengrappig, volgens mij mijmert iedereen daarover met gewicht meedragend op mankracht, helpt het als ik die 2 liter drinken in mijn buik heb ipv aan de fiets of rugzak?
BeantwoordenVerwijderen