Het geurt en kleurt van de bloemen aan de andere kant van het muurtje. Net als vaak langs de weg trouwens.
Met mijn fiets als uitdragerij 🤔(volgens Bert) ga ik weer verder en verder.
Hier rond Avignon gaat het weer goed met het begin en eind van de fietspaden. Om te zorgen dat er geen ander verkeer op de paden komt zijn er hekjes geplaatst. Die staan echter vaak zo dicht naar elkaar toe, dat ik steeds bang ben dat de slaapzak van vroeger er achter blijft hangen. Dus rem ik telkens af. Zodat ik in geval van.. niet kilometers terugschiet.
Bellen met mijn zussie, bij iets wat op een soort van "Bleu Lagoon" lijkt. Echt leuk het contact hier en daar met vrienden en familie 😘
En toen viel hij om... Tot nu toe zet ik de fiets tegen een bankje, boom of hek als ik pauze wil. De weg was lang en vrij eentonig langs de rivier die hier meer op een kanaal leek. Steeds meer industrie ook hier. Nu wilde ik al heel lang pauze, maar er was geen boom, paal of bank te bekennen.
Dan is de slaapzak als een soort stootkussen wel erg handig.
En dan de laatste km's voor vandaag naar een "warm shower" gezin voor Avignon.
Niet thuis... Eerst maar eens wat drinken dan in het dorp.
Ze zijn met de kleinkinderen in Avignon. Maar de poort is open en de tuinstoel zit prima. Ik vermaak me wel een uurtje hier in deze Franse oase. 😀
Geen opmerkingen:
Een reactie posten